Studia przypadków

Studium przypadku 1

Zdolność do wewnętrznego dzielenia się wiedzą i pomysłami w organizacji

7.1. Czym jest wiedza

Kraj	Portugalia
Tytuł	Cena brakującej wiedzy i informacji
Podsumowanie	Wiedza jest niezwykle cennym zasobem w każdej organizacji. Ponieważ jest ona wytwarzana przez ludzi, bardzo ważne jest, aby upewnić się, że ten zasób jest odpowiednio przechowywany w organizacji i udostępniany wszystkim zainteresowanym. Pozwoli to nie tylko na zwiększenie puli wiedzy organizacji, ale również zapewni, że istniejąca wiedza nie zostanie utracona, narażając na szwank wszystkie wysiłki organizacji.
Kluczowe zagadnienia	· Wiedza jest potężnym zasobem tworzonym tylko przez ludzi. · Proces dzielenia się wiedzą i pomysłami w organizacji jest kluczowy dla jej wzrostu i rozwoju. · Wiedza jest budowana razem i rośnie, gdy się ją dzieli. · Doświadczenie i udokumentowana wiedza są kluczowe dla tworzenia wiedzy. Upewnij się, że stworzysz możliwości połączenia tych dwóch elementów i udostępnienia ich wszystkim w organizacji.
Opis studium przypadku	Pedro jest młodym, ale doświadczonym programistą, który objął stanowisko koordynatora projektu w firmie informatycznej. Pedro zastępował poprzedniego kierownika projektu odpowiedzialnego za jeden z ważnych projektów firmy. Był podekscytowany możliwością rozpoczęcia pracy w tej renomowanej firmie oraz w bardzo ciekawym i wymagającym projekcie. Miał koordynować zespół programistów, ale pojawiły się pewne wyzwania: projekt już się rozpoczął, trzeba było rozwiązać kilka trudnych błędów, w zespole było kilku nowych członków. Rozpoczynając pracę, Pedro napotkał główną przeszkodę. Nie było żadnych informacji na temat dotychczasowej pracy, a członkowie zespołu nie byli świadomi pracy wykonanej przez tych, którzy już odeszli z zespołu i z firmy. Chociaż przytłoczony, nadszedł czas, aby wykonać swoją pracę i uniknąć błędów z przeszłości. Pedro spędził tygodnie, starając się zrozumieć wykonaną pracę, omawiając projekt z kolegami z zespołu, próbując dowiedzieć się, jak powstawały kawałki programu, przerabiając etapy wykonanej już pracy, pracując nad rozwiązaniami błędów w programie i tak dalej. Dla Pedra było jednak jasne, że nie ma miejsca na powtarzanie błędów z przeszłości, narażających produkt i reputację firmy. Brak wspólnych informacji i wiedzy nie mógł być częścią jego pracy zespołowej. Aby rozwiązać ten problem, Pedro stworzył dziennik internetowy, w którym każdy krok programu był udokumentowany i dostępny dla całego zespołu. Procedury, błędy, wdrożone rozwiązania itp. były rejestrowane w tym dzienniku. W ten sposób nie tylko wszyscy pracujący w projekcie mieli dostęp do pracy, informacji i wiedzy wytworzonej przez wszystkich członków zespołu, ale również rozwiązanie to stało się narzędziem współpracy, w którym wszyscy mogli się wzajemnie wspierać, a przede wszystkim każdy, kto rozpoczął pracę w programie, mógł znaleźć wszystkie informacje potrzebne do wykonania zadania. Narzędzie, ze wszystkimi swoimi najlepszymi i najgorszymi praktykami, wspierałoby nie tylko rozwój bieżącego projektu, ale byłoby również dostępne do wspierania przyszłych projektów, dostarczając pomysłów, informacji i wiedzy, które mogłyby być odpowiednie dla nowych projektów. Jeśli stworzenie mechanizmu dzielenia się pomysłami, informacjami i wiedzą w całym zespole projektowym było dobrą praktyką dla firmy, to wcześniejszy brak jakiegokolwiek rodzaju praktyki dzielenia się kosztował firmę cenny czas i prawie zagroził ważnemu projektowi.

Studium przypadku 2

Zdolność do wewnętrznego dzielenia się wiedzą i pomysłami w organizacji

7.2. Interakcja i dzielenie się wiedzą

Kraj	Portugalia
Tytuł	Wewnętrzna wymiana wiedzy dla optymalnej wydajności
Podsumowanie	Firma IT o ugruntowanej pozycji na rynku i odnosząca sukcesy kupiła młodą i obiecującą firmę w jednym z krajów Ameryki Południowej. Aby zapewnić odpowiednie dostosowanie do wewnętrznej kultury, procesów i praktyk zarządzania wiedzą w firmie, zespół menedżerów z różnych działów pojechał i spędził kilka tygodni z nowym zespołem. W tym samym czasie zespół był szkolony w zakresie korzystania z wewnętrznych narzędzi łączących biura z różnych krajów, w których działa firma, w celu wspierania dzielenia się wiedzą i wspierania rozwoju rozwiązań.
Kluczowe zagadnienia	· Socjalizacja odgrywa kluczową rolę w procesie dzielenia się wiedzą i pomysłami. · Podczas gdy udokumentowana wiedza może mieć duże znaczenie dla nabywania nowej wiedzy, kontekstualizacja, doświadczenie i praktyka są kluczowe dla nabywania wiedzy nieudokumentowanej (tacit knowledge). · Narzędzia informatyczne mogą być bardzo przydatne do wspierania wymiany wiedzy i pomysłów w organizacji.
Opis studium przypadku	XPTO, Ltda jest odnoszącą sukcesy firmą IT, zaliczaną do najlepszych miejsc pracy w Europie, o silnej i płynnej kulturze dzielenia się wiedzą i pomysłami. W ramach swojej strategii ekspansji i internacjonalizacji, XPTO nabyło obiecującą firmę z Ameryki Południowej. Podczas gdy ten nowy nabytek był bardzo obiecujący, z młodym, pracowitym i dynamicznym zespołem, wdrożone procesy, praktyki i kultura organizacyjna nie były tak efektywne jak te w XPTO i przyczyniały się do wielu wad, które obniżały wydajność firmy. Od pierwszej chwili dla XPTO było jasne, jak ważna jest współpraca z nowym zespołem w celu przeniesienia procesów, zmiany kultury wewnętrznej oraz wdrożenia praktyk i kanałów łączących ten nowy zespół z zespołami firmy pracującymi w biurach w wielu innych krajach. Opracowano i wprowadzono w życie plan współpracy. Pierwszym krokiem było stworzenie multidyscyplinarnego zespołu, który przez kilka tygodni podróżował i pracował z nowym zespołem w swoich biurach. Takie uczenie się od siebie nawzajem pozwoliło na transfer wiedzy i informacji, które pomogły nowemu zespołowi zaangażować się w kulturę firmy i procesy robocze, a także zanurzyć się w działalność firmy. Po osobistym zaangażowaniu w proces dzielenia się wiedzą, firma kontynuowała ciągłą interakcję z zespołem poprzez platformy IT oraz regularne wizyty osobiste. Korzystając z firmowych platform internetowych, nowy zespół był w stałym kontakcie z zespołami z całego świata, dzieląc się informacjami, wiedzą i omawiając rozwiązania i możliwości. Udany transfer wiedzy pozwolił firmie na ekspansję, zachowując jej podstawową przewagę strategiczną – posiadanie najlepszego miejsca pracy, w którym pracownicy czują się szczęśliwi i są bardzo zaangażowani w sukces swoich projektów oraz mają wszystkie narzędzia i środowisko do dzielenia się swoimi pomysłami i wiedzą.