Opowieści motywacyjne
Historia motywacyjna 1
- Umiejętność komunikacji
10.1. Komunikacja werbalna
SZTUKA DOBREJ KOMUNIKACJI
E-maile stały się najczęściej używanym środkiem komunikacji w miejscu pracy. Oto fragmenty e-maili wysyłanych przez CEO i właścicielkę organizacji non-profit z Hongkongu, Sabithę. Zobaczymy, jak inaczej komunikuje się ona ze swoimi podwładnymi niż z klientami. Różnice w stylu pisania mogą wynikać z różnych czynników, takich jak uczestnicy, kontekst, czas, pilność czy cel. Pierwsze dwa maile są skierowane do jej podwładnych. Sabitha od dłuższego czasu pracuje razem ze swoimi kolegami w tym samym biurze na planie otwartym. W rezultacie jej maile są bardziej płynne i nieformalne, jak gdyby były ustną rozmową.
- wpis:
“Sytuacja: Spotkanie z (…)
Czy możesz nad tym popracować?”
2 wpis:
„Sytuacja: ENGAGE w Hongkongu
Co robisz w tej sprawie?”
Jak można było zauważyć, wiadomość nie zawiera żadnych konstrukcji powitalnych, zamykających czy łagodzących. Jest jasna, krótka i jednoznaczna. Wręcz przeciwnie, jest to e-mail do swoich klientów.
„Droga Daisy
Bardzo dziękuję za wspaniałe ciastka księżycowe, które otrzymałam dziś po południu. Są przepyszne!
Chciałabym umówić się z Tobą na telekonferencję, aby zobaczyć, jak najlepiej możemy rozwijać naszą współpracę z (nazwa firmy), a moja koleżanka Betty skontaktuje się z Tobą, aby ustalić czas naszej rozmowy. Jeszcze raz dziękuję
Sabitha”
Sabitha używa innego tonu, zaczynając od powitania i zanim przejdzie do celu maila (odbycie telekonferencji), stara się stworzyć więź, dziękując za to, co zrobiłeś. W świecie biznesu ważne jest, aby budować dobre relacje z klientami i utrzymywać partnerstwo w czasie. To wszystko są przykłady dobrej komunikacji zawodowej, ale zmieniają się w zależności od kontekstu i adresata. To jest właśnie sztuka komunikacji.
Źródło: Schnurr, S. (2012). Exploring professional communication: Language in action. Taylor & Francis Group. Retrieved from https://ebookcentral-proquest-com.bibliotecauned.idm.oclc.org/lib/unedbiblioteca-ebooks/reader.action?docID=1101443&ppg=177
Źródło: https://image.shutterstock.com/image-vector/email-interface-mail-window-template-600w-1401850595.jpg
Historia motywacyjna 2
- Umiejętność komunikacji
10.2. Komunikacja werbalna w miejscu pracy
KLUCZOWE TREŚCI DOTYCZĄCE KOMUNIKACJI WERBALNEJ
Mowa przywódców w pracy ma kluczowe znaczenie dla wpływu na podwładnych. Definiuje ona formę przywództwa. Prawdziwy przykład pochodzi ze spotkania w nowozelandzkiej firmie. Clara, liderka zespołu, wyraża swoje zaufanie do zespołu i przekazuje swoje uznanie.
„Kilka rzeczy na temat projektu. Naprawdę oczekujemy zespołu o wysokiej wydajności i jestem bardzo pewna, że udało nam się to osiągnąć dzięki składowi ludzi, których tu mamy.” Źródło: Vine et al. (2008: 348).
Menedżerka realizuje trzy cele przywództwa: a) motywuje swój zespół do jak najlepszego działania w nowym projekcie oraz b) wyraża im, że ma wysokie oczekiwania i ich zaufanie; c) tworzy ducha zespołu i dobre relacje w zespole, wiążą się z wysokim poziomem zaufania i pewności siebie. W ten sposób zwiększa wydajność pracowników. Ale oprócz motywowania, lider musi zadbać o to, aby zadania wszystkich były jasne, podobnie jak terminy, które należy dotrzymać w ramach danego projektu. Poniższy przykład pochodzi ze spotkania aktualizacyjnego prowadzonego przez Smithy’ego, zastępcę szefa sekcji i kierownika projektu specjalnego.
„Smithy: Punkty działań z zeszłotygodniowego spotkania Clara Banks miała załatwić dostęp (do systemów) z Keely Cooling, a ty to zrobiłaś?
[krótka dyskusja na temat tego punktu]
Smithy: Okay spotkanie szkoleniowe z Fraserem dotyczące kursu satysfakcji klienta.
Tessa: tak + (zrobiliśmy to)
Kuźniar: Tessa, aby śledzić [imię] w celu powiadomienia o systemie szkoleń dla [systemu]
Tessa: yep zrobiliśmy to ++”.
Źródło: Vine et al. (2008: 348).
Fragment ten pokazuje, jak Smithy zaczyna od sprawdzenia, czy wszyscy członkowie wykonali przydzielone im zadania. Jego celem jest rozpoczęcie kolejnego projektu, więc nie używa żadnej struktury do utrzymania relacji w zespole ani do motywowania. Można to wydobyć z innych zachowań, takich jak mowa ciała. Stąd wniosek, że sposób mówienia liderów musi być dostosowany do typu przywództwa, jaki chcą przekazać, oraz dostosowany do sytuacji.
Źródło: Schnurr, S. (2012). Odkrywanie komunikacji zawodowej: Język w działaniu. Taylor & Francis Group. Retrieved from https://ebookcentral-proquest-com.bibliotecauned.idm.oclc.org/lib/unedbiblioteca-ebooks/reader.action?docID=1101443&ppg=177.
